Πρόκειται για ένα νεοκλασικό κτίριο κατοικίας, αξιόλογου αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος, το οποίο χρονολογείται περί το 1890. Περιήλθε στην ιδιοκτησία του Ταμείου το 1955 μετά από αγορά. Το 1997 το ΤΕΒΕ ανέθεσε στην ΚΕΔ τη σύνταξη μελέτης που αφορούσε την ανακαίνιση του κτιρίου για ιδιόχρηση. Πράγματι η ΚΕΔ προχώρησε στη σύνταξη της μελέτης την οποία παρέδωσε στο Ταμείο. Αργότερα όμως το 2003 το ΔΣ του Ταμείου αποφάσισε να προχωρήσει στην εκποίηση του ακινήτου. Αυτό βρήκε σύμφωνο το Τεχνικό Τμήμα του Υπουργείου με την αποστολή της αντίστοιχης έκθεσης στο Ταμείο και τη σχετική έγκριση Β1/10035/25970/4861/12.11.2003. Ωστόσο, όμως, οι διαγωνισμοί δεν έχουν αποδώσει μέχρι σήμερα (1/3/2006). Έτσι το κτίριο παραμένει εγκαταλελειμμένο και με σημαντικές ζημιές κυρίως μετά το σεισμό του 1999. Γενικά πρόκειται για ένα δύσκολο ακίνητο το οποίο λόγω της κακής κατάστασης διατήρησης, του μικρού μεγέθους του και της ιδιαιτερότητάς του (διατηρητέο) δεν καθίσταται συμφέρον για το Ταμείο να προχωρήσει το ίδιο στην αποκατάστασή του ενώ επιπλέον δύσκολα θα προσελκύσει το ενδιαφέρον των επενδυτών.  

Φορέας κήρυξης: ΥΠΕΧΩΔΕ, ΦΕΚ 420/Δ/15.05.1987, Αριθμός απόφασης: 21745/1214/16.03.1987